وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا

وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا

وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا

یادم نمی رود که همه عزتم تویی
من پای سفره تو شدم محترم حسین ع
لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد
ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین ع ...

پیام های کوتاه
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین نظرات
پیوندها

افسرده نباشید

سه شنبه, ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۵۷ ب.ظ

موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۵/۰۵/۱۲

نظرات  (۱)

۰۵ شهریور ۹۵ ، ۲۲:۰۴ ناشناس
روزهایی که جیب و محتویاتش کمی سبکی می‌کند، دائم ذهنم شخم می‌خورد. مثلا این‌که «کاش به‌جای کار فرهنگی می‌رفتم در یک شرکت تبلیغاتی تا پولی به جیب بزنم» یا «من که اقتصاد خوانده‌ام جایم این‌جاست یا در بورس و بانک؟»

این‌که مثلا بشنوی فلان فامیل ماشین چند صد میلیونی خریده یا مثلا چند روز رفته سواحلی در خارج تا صفایی بکند، بدجور آدم را قلقلک می‌دهد. در این‌حد که بزنی زیر میز و بگویی «این هم زندگیه ما داریم؟»

این‌که این روزها دنبال چند صفر بیش‌تر، دست به هر کاری نزنیم، خیلی مردانگی می‌خواهد. این‌که برای سیر کردن شکم، سربه‌زیر باشی، یک تهمت گنده می‌چسباند روی پیشانی‌ات که «زرنگ نیستی پسر!»

ما هنوز باور نکرده‌ایم که «روزی قسمت شده». یعنی مثلا اگر فلان فامیل ماشین شاسی بلند خریده، حتما روزی‌اش بوده که خریده و اگر ما شاسی بلند نداریم، حتما روزی‌مان نبوده، گفتنش به همان اندازه راحت است که عمل کردنش سخت!

این حرف‌ها را آدم تا وقتی وارد گود زندگی نشده، از حفظ است. اما وقتی وارد گود بشوی، سخت که برای چند صفر بیش‌تر حرص نزنی، سرت را پایین بگیری و خدا را شکر کنی و از طرف دیگر هم ننشینی بیرون گود و بگویی «هر چه پیش آید خوش آید».

اصلا عفیف بودن در کسب روزی هم خودش درجه‌ای است که عرفا احتمالا فراموش کرده‌اند لحاظ کنند

ارسال نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم