برای فرزندان 7 تا 14 سالۀ خود باید برنامهها و سختگیریهایی داشته باشید تا بچهها راحتطلب بار نیایند
راحتطلبی یک گرایش زشت و قبیح در انسان است. برای اینکه راحتطلبی در وجود انسان از بین برود خیلی کارها باید کرد. مثلاً پدر و مادرها باید برای فرزندان هفت تا چهارده سالۀ خودشان برنامههایی درنظر بگیرند و در برخی موارد سختگیریهایی نسبت به آنها داشته باشند تا بچهها راحتطلب بار نیایند؛ حتی ممکن است در برخی موارد، محرومیتهای جزئی ولی مؤثر برایشان در نظر بگیرید و بهشان اعلام کنید. مثلاً بگویید: «اگر فلان کار را انجام ندهی، اجازه نیست امروز فلان برنامه تلویزیونی را نگاه کنی، یا با بچۀ همسایه بازی کنی.» در عمل هم واقعاً جدّی و البته همراه با مهربانی و حسابشدگی برخورد کنید. اگر اینطور برخورد کنید، کمکم بچه یاد میگیرد که با تنبلی و راحتطلبی خودش مبارزه کند.
البته مراقب باشید که هدفتان را گم کنید؛ بعضیها به اسم تربیت بچه و اینکه بچه باید یاد بگیرد، درواقع به دنبال راحتطلبی خودشان هستند؛ یعنی هروقت خودشان حال انجام دادن کاری را ندارند، از فرزندشان میخوهند آن کار را انجام دهد؛ اینها چیزهایی است که از ناخودآگاه بچهها پنهان نمیماند و اثر منفی خودش را در تربیت فرزند میگذارد. داشتن برنامههای از قبل فکر شده، یکی از مواردی است که کمک میکند زیاد از هدف اصلی دور نشوید. و البته لازم است پدر و مادر همزمان با راحتطلبی خودشان هم مبارزه کنند، تا نتایح بهتری بگیرند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.